Dante Capone

  -Według moich informacji, hotel powinien znajdować się w centrum miasteczka.-

Dante Capone

  Dante pierwszy wszedł do hotelu, do którego prowadziły dwuskrzydłowe, drewniane drzwi. Sam budynek pensjonatu był wysoki, miał trzy piętra, a z zewnątrz wyłożony był drewnianymi deskami. Tylko jedno ze skrzydeł się otwierało. Wewnętrzne ściany okryte były czerwonymi tapetami, co kilka metrów na ścianach osadzone były stelaże na lampy bądź pochodnie. Recepcja nie znajdowała się od razu przy wejściu, trzeba było przejść przez korytarz a następnie skręcić w lewo by trafić do dużego pomieszczenia z recepcją i schodami na górę.
  Za drewnianym blatem znajdowały się półeczki na klucze. Na blacie stał srebrny dzwonek a za nim stało krzesło, na którym siedział recepcjonista, siedział odwrócony plecami do nowo przybyłych i czytał wymiętoloną i potłuszczoną gazetę. Obok recepcji, na tej samej ścianie znajdowały się drzwi.
  Dante podszedł do recepcji i nie potrafił odmówić sobie pewnej przyjemności. Uderzał energicznie, przynajmniej pięć razy w dzwonek, sprawiało mu to nieskrywaną frajdę.
  -Dzień dobry.- Nadal uderzał w dzwonek...

Dante Capone

  -Albo się nami zajmiesz, albo nadal będę napierdalał w ten dzwonek, dlatego proszę uprzejmie.- Dalej stukał w dzwonek.

  Cała drużyna

Innsmouth – Hotel

   - A można wiedzieć co sprowadza panów do naszego miasteczka? – w między czasie sięgnął po masywną, staro wyglądającą księgę która spoczywała pod ladą

Cała drużyna:

Innsmouth – Hotel

   - O przepraszam panów jeżeli kogoś uraziłem   – odpowiedział – Po prostu ciekawi mnie co trzy za miejscowe osoby robią w naszej mieścinie. Bo trzeba tutaj nadmienić, że nie często miewamy gości.  

   Obrócił się i podszedł do szafki z kluczami. Wziął trzy z nich i podszedł do nich znowu

   - No to proszę się już tylko wpisać. -

Cała drużyna:

Innsmouth – Hotel

   Recepcjonista spojrzał na księgę

   - Bardzo mi miło pana gościć, panie Orwels. Proszę oto klucz do pokoju numer 10  – podał zawieszony do tej pory klucz Jackowi – A panowie na co czekają?   – zwrócił się do stojących obok Martina towarzyszy

Artur McFeely

Podszedł do księgi i leżącym na blacie piórem wpisał : Antony Hopkins.