Huzar napisał:

Możnaby za to dorzucać FanFic. Np. Mi się jedno zaczęło, ale nie skończyło  Dobry Fanfic wprowadza w klimat gry bez potrzeby stracenia 3 kampanii na zaaklimatyzowanie się.

Co to jest fanfic??

Ogólnie powiem tak: jeżeli ktoś jest fanem fantasy, to trylogię tolkiena przeczytać powinien.
To jest klasyka, na której wszystko to wyrosło. Nie jest to może książka górnolotna, ale jest to książka wielka. Jest dużo lepsza niż hobbit - bardziej rozbudowana, więcej wątków, rozbudowany wszechświat.
Po prostu - są pewne książki, które trzeba znać, aby być traktowanym jako pełnoprawny członek światka (w tym przypadku fantasy).

Co do pottera - gorszy niż trylogia, ale lepiej sprzedaje się marketingowo. Irytuje mnie jej sięganie do wielorakich źródeł, np.

• czary po łacinie - np. lumos=światło, levicorpus = podnieś ciało czy jakoś tak, moja łacina nie jest zbyt dobra


• Fenrir Greyback - mitologia nordycka


• quidditch - nie wiem co było pierwowzorem, ale jeżeli ktoś oglądał film The Blood of Heroes/Salute to the Jugger (ten film ma dwie nazwy) z Rutgerem Hauerem, niech mi powie, czy nie miał skojarzenia, że quidditch to taki przerobiony pomysł z tego filmu?

Pewnie można by tego znaleźć więcej. Filmów o potterze też nie oglądał, bo mam swoje wyobrażenie postaci, a to, co widziałem na migawkach, to masakra.

Fanfic to skrót od Fan ficion, tzn. wykorzystując świat, przedmioty bohaterów, miejsca z wybranego dzieła tworzy się dzieła fanowskie, czyli całkowicie darmowe, na zasadzie "Patrzcie, jak ja to sobie wymyśliłem, żeby było inaczej". Nie jestem pewny, ale chyba na tej zasadzie powstały opowieści o Jedi w oderwaniu od filmu. W tym samym świecie, ale w nieco innym czasie czy miejscu. Tak powstały opowieści ze świata Warcrafta, Warhammera... Później jedynie się dogadano, żeby to mozna było jakoś sprzedawać. Nie jestem pewien, ale możliwe, że kombinowane tam jest z prawami autorskimi. Kiedyś np. czytałem w necie o elfie z Gondolinu, ale nie było zbyt porywające.

A to co zrobił John Ronald Reuel Tolkien nie jest zerżnięciem, tylko wykorzystaniem materiału mitologicznego. Przy czym korzystał nie tylko z mit. nordyckiej, ale również na celach i prawdopodobnie starożytnosci oraz średniowieczu. Przy czym on pierwszy wyodrębnił i określił porządnie rasy, którymi posługuje się teraz sporo systemów RPG. Nadał wszystkiemu własną barwę i kształt, zapoczątkował tzw. high fantasy. Przywrócił to, co zostało niemal utracone, a teraz jest tak eksploatowane. Proszę, nie obrażajcie człowieka świętej pamięci, bo nie był byle kim.

Może nie wiesz, bo nie piszesz, ale dla pisarza właśnie termin "zerżnąłeś to z tego a tego" jest ciężką obelgą. Naprawdę niełatwo jest wymyślić coś nowego, coś totalnie bez podstaw, bo wszystko musi mieć źródło w rzeczywistości, i choćby przeszło przez najbardziej chore i pogięte metamorfozy i zmiany, zawsze to źródło gdzieś musi być. Jeżeli tych podstaw, choćby najmniejszych, nie ma, wtedy tylko najsprytniejsze ludziki to zrozumieją, przyjmą, zaakceptują. Zresztą, podaj mi przykład czy sam wymyśl coś, co nie będzie się wiązać z naszą rzeczywistością? To jest trudne. Możesz podać przykłady te czy tamte, a ja będę doszukiwał się źródeł czy zapożyczeń, jeśli chcesz. Dlatego pisarz nie zrzyna, chyba że o to mu chodziło. Jeśli nie wymyśla, to zapożycza, przemienia, ale to jest jego po prostu.

Cóż, niektórym styl nie musi odpowiadać, nie musi się podobać. Jednak zapożyczenia są celowe, zrzynanie nie. Sam widzisz, wpadasz na podobny pomysł, a mówią Ci, że zrzynasz. Najpierw pewnie był szok i bunt: Jak to, ja zrzynam? Był czy nie? Możliwe że nie było, to przepraszam.

Rowling prawdopodobnie napisała właśnie dla ludzi przeciętnych, taka... nowelka magiczna. Niezbyt wysoki poziom. Chociaż niektóre motywy fajne, to jednak... Zbyt wykorzystane, ostatnie dwie części przeczytałem raczej z poczucia obowiązku.