Z tego co mnie pamięć nie myli... to akcja dzieje się w świecie zmarłych, stworzonych przez aniołów dla martwych. Światem zmarłych rządził Charon, ale podczas wielkiej bitwy utonął wraz ze swoją łodzią (nikt nie wie gdzie on teraz jest). Teraz rządzą różne frakcje.
Gracze natomiast wcielają się w potępionych, czyli osób, które zginęły w specyficznym momencie życia i teraz łażą po świecie żywych jako duchy (np. ktoś zginął przed ślubem z ukochaną osobą, ale jego więź jest tak silna, że chce być przy niej nawet po śmierci).
Tylko tyle pamiętam... z tego co czytałem, to dość ciekawy jest świat, ale nie widziałbym siebie grającego w niego.

Taki mroczny, że aż ulatuje z pamięci . No ale się zainteresowałem. Poszukam jakichś skanów podręczników na sieci.

A wogóle to fajny  był system Hunter o łowcach różnych światomrokowych stworów. Pamiętam, że był atakowany przez różnych narratywistów bo miał jakieś magazynki z nabojami do skreślania na karcie postaci . Przeglądałem też kiedyś Demon: the Fallen. O dyjabłach z piekła. Też fajne.

Ściągnąłem se dziś w robocie podstawkę do Wraitha i przejrzałem do połowy. W sumie klimatyczne, można by z tego zmontować jakiś psychoterror - każda postać ma swojego "cienia", którego odgrywa inny gracz lub miś, taką "ciemną połowę", ale bez jakiegoś wyrazistego umoralnienia (że "zła połowa") - cień chce poprostu wsysnąć postać do nieistnienia, jest czymś w rodzaju czynnika równoważącego, to taki wątek dot. rozpadu ego (tak przynajmniej to zrozumiałem). A sama postać to ziomek co zginął, czyli właśnie upiór, ale zostały mu jakieś "zahaczki", które musi sobie poukładać (jakaś zemsta, wyjaśnienie okoliczności śmierci, dopilnowanie ostatniej sprawy itp.) zanim się zdezintegruje. Bo ogólnie to upiorom jest niefajnie.

Fajne, ale trochę za mroczniacko-poważne jak dla mnie (jak cały ten WoD, hehe). Nie mniej zagrał bym se w to kiedyś. Tak dla odmiany.