Adresat: Lukasz Strzała
Odbiorca: Henry Hiterman

30 maja 2010

Witaj Profesorze,


   Bardzo przepraszam za to że zwlekałem z odpowiedzią na twoją ostatnią wiadomość, lecz zatrzymały mnie pewne sprawy. Już odpowiadam na zadane wtedy pytanie: gdy tylko otrzymam od ojca kolejną "wypłatę" wyślę panu na konto 1,5 tysiąca złotych by sfinansować tą podróż. Na razie jednak jestem trochę spłukany, gdyż udałem się na pewną imprezę studencką (tzw. juwenalia) i tam zmarnotrawiłem moje oszczędności. Do
tego jeszcze mieliśmy tu straszną powódź i związane z nią problemy. Ale to nie ważne...

   Odnośnie pańskiego snu. Jest bardzo intrygujący. Wykłady doktora Hellera pamiętam (choć wciąż uważam że jest on nieobeznanym w temacie snobem, który poczytał kilka senników i uważa się za Bóg wie kogo-
ale to moja opinia), tak samo jak las. Być może powinniśmy się kiedyś ponownie tam wybrać i poszukać tego matecznika oraz chatki. Być może to pomoże nam zrozumieć przekaz tego snu. Nawet może znajdziemy ową
kostkę. Tak szczerze mówiąc, wydaje mi się że gdzieś ją już widziałem, jednak głowa odmawia mi posłuszeństwa i nie mogę sobie przypomnieć. Może kiedyś się to uda. Czekam na kolejną wiadomość od pana

   Pozdrawiam: Łukasz

   P.S. Dziękuję za wysłane mi ostatnio książki. Jednak niestety Mathew Simons jest chyba zwykłym bajarzem, bo w jego książce "Tell me why demon's take me" nie widzę ani krzty sensu, a do tego jego kontrowersyjne wizje różnią się zbytnio od tego co czytałem w dziesiątkach innych, bardziej wiarygodnych źródeł.

Adresat: Łukasz Strzała
Odbiorca: Henry Hiterman

8 czerwca 2010

Witam,


   Tak właśnie podejrzewałem że może to być coś w tym guście. Bardziej jednak obstawiałbym przy OOBE (z ang. Out Of Body Experience), gdyż nie jestem zwolennikiem teorii "Świadomego snu". Choć nie jestem przekonany czy bez treningu da się go osiągnąć, a tym bardziej od razu znaleźć się tak daleko poza własnym ciałem. Pamiętasz co to jest? Kłóciłem się na ten temat z Hellerem. Dla przypomnienia jest to opuszczenie własnego ciała i egzystowanie poza fizyczną cielesnością. W OOBE ma się wrażenie poruszania się, dokonywania obserwacji i komunikowania z innymi istotami inteligentnymi podczas gdy ciało osoby podlegającej temu wrażeniu jest rozluźnione lub śpi.

   Dobrze, ale teraz chciałbym poruszyć sprawę tych snów, gdyż mam z nimi pewien problem. Otóż odkąd wysłałeś mi rysunek owej Kostki, zacząłem mieć ten sam sen co i Ty, lecz z dodatkowym szczegółem. Tzn. jestem w tym lesie, dochodzę do owego starego matecznika i tej drewnianej chatki. Wchodzę tam i wyciągam z tej skrzyni tajemniczą Kostkę. I teraz owa "wizja" trochę się zmienia. Sen nie kończy się. Próbuję otworzyć
ową Kostkę jednak za nic nie mogę podnieść jej wieka. Nagle cała chatka staje w płomieniach i dopiero wtedy się wybudzam. Męczy mnie ten sen od tygodnia, zawsze wszystko odbywa w nim się tak samo i w tym samym momencie się budzę, zwykle zlany potem. Nie jestem jednak pewny czy to jakaś wizja, czy może jest to spowodowane jakimś zafascynowaniem tą zabawką, a moja głowa sama układa te obrazy.

   Niestety mam teraz trudny okres w szkole, i gdyby nie to też pewnie wyruszyłbym do tego lasu we Francji. Postaram się jednak dowiedzieć na ten temat czegoś więcej. Na razie poszukuje jakichś wzmiankach o tym
miejscu w książkach historycznych. Jak dotąd nic nie znalazłem, ale nie można tracić nadziei.

   Pozdrawiam Łukasz

   P.S. Co będzie z tym dofinansowaniem pana badań? Może zamiast tego wyślę Panu jakieś pieniądze na wyjazd do Francji? Wypłatę od Ojca powinienem otrzymać do końca tygodnia i mogę te półtora tysiąca
złotych przeznaczyć na to.

Adresat: Henry Hiterman
Odbiorca: Łukasz Strzała

19 sierpnia 2010

   Witaj Przyjacielu,

   Sporo czasu minęło od ostatniej mojej korespondencji z tobą. Niestety byłem pochłonięty pracą oraz moim małym śledztwem dotyczącym tej tajemniczej kostki. Ostrzegam cię również przed tajemniczymi jegomościami tytułującymi się Lożą Srebrnego Świtu.

   Zacznę może jednak od początku. W kilka dni po twoim ostatnim liście sprawy przybrały całkiem dziwny obrót. Wszystkie moje konta oraz karty kredytowe zostały zablokowane. Próbując się dowiedzieć co jest tego przyczyną trafiłem do jednej z Londyńskich fili. Jakie moje było tam zdziwienie gdy okazało się, że nikt pod moim imieniem i nazwiskiem nigdy tam konta nie zakładał. Nadmienić muszę tutaj, że posiadałem je tam od bardzo dawna. Podobnie rzecz się miała i w innych bankach. Wydawać się by mogło, że ktoś chciał i nadal najprawdopodobniej chce bym popadł w coraz większą paranoję. Co tu dużo ukrywać, ja naprawdę zaczynam lękać się o swoje życie. Nie potrafię już nawet kilku godzin spokojnie przespać. Co noc staram się spać w innym hotelu, a najlepiej w innym mieście. Dlatego też moje trudności na odpowiedzenie na twoje Emile. Obawiam się ( podobnie jak ty ) że przechodzą one także przez niepowołane ręce.

   Wrócę jednak do tego co udało mi się dowiedzieć na temat tej przedziwnej zabawki. Badając moje pokaźne zbiory natrafiłem w jednym z nich na wzmiankę na temat rodziny LeMarchande. Był i jest obecnie to jeden z najbardziej uzdolnionych architektonicznie rodów Francji. To właśnie Philip LeMarchande stworzył jako pierwszy Piekielną Układankę. Był on genialnym zabawkarzem i matematykiem. Z książki można było wywnioskować, że dzieło to powstało na zlecenie tajemniczego Duc  de I`Isle około roku 1874. Niestety nie zdołałem dowiedzieć się niczego na temat zleceniodawcy LeMarchande`a. Może tobie to imię i nazwisko coś mówi Łukaszu? Albo znasz kogoś kto jest obeznany w starych europejskich rodach.  Moimi przypuszczeniami jest to że de I`Isle pochodził albo z samej Francji albo z któregoś z ościennych państw. Dzieło które czytałem wspomina również, że Układanka ta ma służyć jako bramy do Piekieł. Niestety dzieło to napisane było w staroniemieckim więc równie dobrze tłumaczenie „Piekło” może oznaczać coś innego.  Jedno jest pewne chodzi o coś w rodzaju innego świata w którym wszystko jest złe ( dlatego też moje tłumaczenie Piekło)

  W kilka dni po odkryciu tych informacji odwiedzili mnie Oni.  Tytułowali się Lożą Srebrnego Świtu. Chcieli uzyskać moje szkice oraz informacje które zdołałem uzbierać na temat Piekielnej Kostki. Zaproponowali mi wszystko w zamian za te materiały. Niestety musiałem im odmówić.  Ostrzegli mnie tylko, że może mnie to wiele kosztować. Od tego czasu jestem przez nich obserwowany ( przynajmniej tak mi się wydaje ) Dlatego jeszcze raz cię ostrzegam Łukaszu: UWAŻAJ NA NICH. Wydają się być lepiej poinformowani od nas obydwu. 
Czekam z niecierpliwością na kolejnego twojego Emila.

   Z wyrazami szacunku

   Henry Hiterman

//Nowa wiadomość, nie posiadam już starszych. jeżeli INRI masz swoje i moje, to wklej

6 Sierpnia 2010
Adresat: Filip Lenz
odbiorca: Łukasz Strzała


Cześć Łukaszu
Dawno nie pisałem bo i strasznie dużo się u mnie ostatnio działo (ledwo wyrwałem się na Woodstock z nową dziewczyną Agnieszką) Nie zapomniałem jednak o Bourges i tajemniczej kostce. Mam sporo informacji więc od razu przejdę do rzeczy.
Następnego dnia po wysłaniu Ci ostatniego listu poszedłem do biblioteki. Niestety w dostępnych źródłach znalazłem tylko podstawowe informacje o Bourges i okolicach. Okazało się że to miasto w środkowej części Francji jest stolicą historycznego księstwa Berry, które jednak nie odegrało znaczącej roli. Książki które przejrzałem opisywały właściwie tylko trzy rzeczy. Pierwsza z nich to dość ogólna wiedza o jednym z plemion galijskich które w schyłkowym okresie Cesarstwa Rzymskiego zamieszkiwało region. Z późniejszego okresu zachowały się fragmenty murów rzymskich. Następna warta wspomnienia informacja dotyczy gotyckiej katedry św. Stefana (to dość ciekawy wątek ale dla sprawy kostki chyba bez znaczenia). Ostatnią wiadomością  jaką znalazłem w rozdziale opisującym historię regionu jest wzmianka o XVI  wiecznym alchemiku Bartolomeo Cassaraggim. Ta informacja jak się później okazało była dosyć istotna. Pamiętasz jak pisałem Ci że nazwa Bourges wydaje mi się znajoma? Teraz już sobie wszystko przypomniałem. Z postacią Bartolomea Cassaraggiego zwanego też Bartolomeo z Bourges spotkałem się jeszcze na studiach gdy na wykładzie dotyczącym zabytkowych arrasów Jagiellonów wspominał o nim jeden z moich profesorów. Otóż na przełomie średniowiecza i renesansu dużą popularnością cieszyła się alchemia. Na najbardziej szanowanych dworach europy znajdowało się wielu alchemików. Jedni z nich to zwykli szarlatani inni to pasjonaci wierzący w możliwość stworzenia kamienia filozoficznego lub transmutacji rozmaitych metali w złoto. Warto wspomnieć że ówczesna alchemia sporą część swych teorii czerpała z zakazanych przez kościół ksiąg okultystycznych. Fakt ten tłumaczy że alchemicy poszukiwali wsparcia i opieki władców oraz  potężnych możnych. Jagiellonowie (zwłaszcza Zygmunt Stary i Zygmunt August) bardzo interesowali się tego typu praktykami. Na Wawelu za czasów Zygmunta Starego powstała nawet specjalnie przeznaczona na doświadczenia alchemiczne wieża. Bartolomeo z Borges jako ceniony alchemik z całą pewnością bawił na jego dworze co zostało odzwierciedlone na jednym z wcześniej wspomnianych arrasów zatytułowanym "Magister Artis Alchemikum Bartolomeo de Bourges et  Igni aleum" (Mistrz Sztuki Alchemii Bartolomeo z Bourges i ... tutaj trudno przetłumaczyć Igni to ogień a Alea to kość kostka czyli ognista kość, kość ognia, właściwie mogą to być też kości, kostki). Nie mogłem uwierzyć! W końcu jakiś ślad, jakaś kostka. Początkowo uznałem to za zbieg okoliczności.
Następnego dnia udałem się na uczelnię po więcej informacji ale profesora niestety nie zastałem. Wyjechał do Berlina prawdopodobnie realizować jeden ze swoich projektów badawczych i miał wrócić dopiero za dwa tygodnie. Nie zostało mi nic innego jak czekać. W zeszłym tygodniu postanowiłem znowu zjawić się na wydziale. Tym razem usłyszałem że profesor jest u siebie w gabinecie. Kiedy go odwiedziłem bardzo zaskoczył go cel mojej wizyty. Poczciwy staruszek chyba nie przypuszczał że kogokolwiek interesują jego wykłady. Powiedział że niestety nie może poświęcić mi zbyt wiele czasu ale wypisał mi przepustkę do Gdańskiego Archiwum Akt Dawnych i polecił kilka starodruków. Na kolejną rozmowę umówiłem się dopiero za miesiąc kiedy profesor znowu przyjedzie do kraju.
Gdańskie archiwum z zewnątrz wygląda bardzo majestatycznie jednak nigdy jeszcze nie byłem w środku... aż do zeszłego wtorku. W budynku zajęła się mną młoda archiwistka Agnieszka która wydała mi się osobą bardzo sympatyczną. Po ponad dziesięciominutowym spacerze korytarzami pamiętającymi chyba jeszcze czasy realnego socjalizmu doszliśmy do archiwum starodruków. Zapach starych skórzanych ksiąg zmieszany z kurzem i charakterystycznym zapachem płynu grzybobójczego stosowanego w celu zabezpieczenia zbiorów mógł doprowadzić do zawrotów głowy. Po chwili Agnieszka znalazła interesujący mnie tom. Niestety całość w staroniemieckim grrrrrr. Zacząłem szukać czegokolwiek o naszym alchemiku bo przecież jego imię powinno brzmieć podobnie zarówno po polsku, łacinie czy w tak zwanej "barbarzyńskiej" mowie przodków Goethego:) Kartkując znalazłem ciekawą ilustrację ale pojawił się kolejny problem. Przecież to stare dzieła, niektóre jeszcze średniowieczne. Nie można tego ani kserować ani fotografować. Okazało się że istnieje możliwość zeskanowania tej ilustracji jakąś nowoczesną metodą której nazwy nie potrafię powtórzyć. Nieświadomy co mnie czeka zgodziłem się natychmiast... dopiero przy odbiorze okazało się że taka przyjemność kosztuje 84 złote za stronę . Wyobraź sobie jakie miałem zbicie tyle kasy za jedną stronę!!! Mam nadzieję że chociaż pieniądze nie poszły w błoto. Ilustracja przedstawia siedmioramienną gwiazdę a na dole znajduje się jakaś kostka zresztą sam zobaczysz wyślę ją w załączniku. Ilustracja ma prawdopodobnie związek z pracami Bartolomea i być może z tajemniczą Igni Aleum (kostką??). Przy następnej okazji porozmawiam o tym z profesorem i postaram się dowiedzieć czegoś więcej.  Kończę bo i tak rozpisałem sięzabardzo. Jeżeli ustaliłeś coś nowego to napisz mi bo przyznam że cała sprawa wciąga mnie coraz bardziej.
Pozdrawiam
Filip

Ostatnio edytowany przez Lasard (2010-08-26 11:51:28)

Adresat: Henry Hiterman
Odbiorca: Łukasz Strzała

29 sierpnia 2010

   Witam,

   Twój ostatni Email bardzo mnie uradował. Sama wiadomość, że u Ciebie wszystko jest w porządku znaczy że nikt naszych wiadomości nie czyta. A to jest jedną z bardziej radosnych nowin jakie dotarły do mnie w tym tygodniu.

   Możesz mi coś powiedzieć więcej na temat tego Lenza?  Jest wart zaufania? Jak go poznałeś? Wiem jestem dość podejrzliwy ale niestety w mojej sytuacji muszę tak postępować. Co zaś się tyczy Tajemniczej Kostki; informacje które mi przekazałeś są bardzo ciekawe. Ciekawe czy obie te sprawy mogą być ze sobą powiązane? Może LeMarchande i Bartolomeo są w jakiś sposób ze sobą powiązani? Może być tak, że obydwaj artyści pochodzą z jednego rodu którego nazwa ewoluowała z biegiem czasu.  Próbowałem znaleźć coś na temat tego alchemika we własnych zbiorach ale w żadnej z książek które posiadam nie przewija się to nazwisko. Nie wiesz może z jakiego dzieła korzystał twój znajomy?

   Z niecierpliwością czekam na twoją odpowiedź
   Henry Hiterman